De voetbalvereniging Oldambtster Boys is opgericht in de periode direct na de oorlog, een tijd waarin veel voetbalverenigingen weer nieuw leven werd ingeblazen. Vandaar ook dat er op dit moment nogal wat 70-jarige jubilea worden gevierd in Nederland (kijk voor de grap maar eens op internet). In feite was er op onze dorpen ook al eerder een club voordat Oldambtster Boys werd opgericht nl. de vereniging OVO (Onder Vrienden Opgericht). Deze club heeft in de jaren 30 van de vorige eeuw in ‘t Waar bestaan. Destijds was er nog geen sportpark en werden de wedstrijden gespeeld op een aantal weilanden verspreid over het dorp. OVO is op de een of andere manier verhuisd naar Nieuwolda waar de club de naam NOVO heeft gekregen wat later weer werd omgedoopt in “v.v. Nieuwolda”.
Ook Oldambtster Boys speelde in de jaren direct na de oprichting in ‘t Waar, op een veld achter de niet meer bestaande pelmolen. Later werd er een veld gebruikt van een boer wat ligt achter de oude garage Posthumus. En als we het over een veld hebben dan ging dat zo dat eerst de koeienstront van de wei moest worden gehaald en de greppels met stro en zand opgevuld moesten worden voordat er van een beetje vlak veld gesproken kon worden. Het laat zich raden hoe dat voetbal er daardoor destijds uit moet hebben gezien. Klagen we nu al snel over een hobbeltje als de bal een keer van onze voet wegstuitert, destijds moet dat een ware chaos zijn geweest, zeker in de nattere perioden. En voor het clubgebeuren was er natuurlijk geen eigen gebouw en daarom werd het voormalige café Slagter gebruikt als kantine. En nog een ander staaltje improviseren: als er een uitwedstrijd gespeeld moest worden dan werd er een veewagen gebruikt van de firma Heeres (destijds transportondernemening op het dorp). De veeschotten werden uit de vrachtauto gehaald en er werden banken in geplaatst waarop de spelers (comfortabel ?!) konden zitten op weg naar de tegenstander. Alleen als het echt dichtbij was ging men op de fiets naar het naburige dorp.
Sportpark
Een grote verandering was de aanleg van het sportpark door de gemeente en wel op de plek zoals we die we nu nog kennen (dit was in 1954). Er was nog geen kantine en om zich te kunnen verkleden was er een houten keet neergezet. Een aantal jaren later werden overal in de gemeente de karakteristieke kleedgebouwtjes neergezet zoals we die nu nog gebruiken (en waar we als het goed is over een dik jaar vanaf zijn). In de beginjaren ’80 werd de houten kantine neergezet door een stel vrijwilligers waardoor het echte voetballen op ons dorp kon beginnen.
Prestaties
Sportief gezien waren de jaren vijftig en zestig niet de minste. Men speelde hoog in de afdeling en werd in 1962 zelfs kampioen van de 1e klasse van de Groninger Voetbal Bond wat promotie naar de 4e klasse van de KNVB betekende. Het elftal dat in 1962 kampioen werd van de afd. Groningen. Het elftal promoveerde naar de 4e klasse van de KNVB.